អាថ៌កំបាំងនៃទីក្រុងអង្គរ និងប្រាសាទនានាទាំងអស់នៅកម្ពុជា ហាក់នៅជាអាថ៌កំបាំងនៅឡើយ ដែលធ្វើឱ្យប្រជាជននៅទូទាំងពិភពលោកមានភាពងឿយឆ្ងល់ នូវស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យរបស់ដូនតាខ្មែរ ជាព្រលឹងនៃជាតិនិងអត្តសញ្ញាណ ដែលគ្មាន២ទេនៅលើលោក ដែលធ្វើឱ្យកូនខ្មែរមានមោទកភាព ដែលមានដូនតាដ៏អស្ចារ្យ។
ថ្ងៃនេះ Business Cambodia នឹងបង្ហាញពីប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិច ស្ថិតនៅលើកូនកោះចំកណ្តាលបារាយណ៍ខាងលិច ឬបារាយណ៍ទឹកថ្លា នៃខេត្តសៀមរាប ដែលគេមើលទៅដូចជាប្រាសាទអណ្តែតលើទឹក។ ប្រាសាទនេះស្ថាបនាឡើងនៅក្នុងសតវត្សទី១១ ដោយព្រះបាទឧទយាទិត្យវរ្ម័នទី២ ស្ថិតក្នុងរចនាបថបាពួន ដើម្បីឧទ្ទិសដល់អាទិទេពនៃព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ប្រាសាទនេះត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅអំឡុងពាក់កណ្តាលសតវត្សទិ១១នៃគ្រិស្តសករាជក្នុងរាជ្យព្រះបាទឧទ័យទិត្យវរ្ម័នទិ២ (ឆ្នាំ១០៤៩-១០៦៦) ដើម្បីឧទ្ទិសដល់បុព្វការីជនរបស់ព្រះអង្គនៅសតវត្សទី១១។
ប្រាសាទនេះមានលក្ខណៈប្លែក ពិសេស សំណង់ប្រាសាទផ្សំឡើងដោយកំពែងមួយជាន់ធ្វើអំពីថ្មភក់ ហ៊ុមព័ទ្ធស្រះទឹកធំមួយដែលគេជីកនៅលើដីទួលនោះ។ កំពែងខាងកើតត្រូវបានគេរចនាជាថែវមានបង្អួចធំល្មម ស្ថិតនៅដាច់ៗពីគ្នា និងមានគោបុរៈចូលចំនួនបី៖ មួយនៅចំកណ្តាល និងពីរទៀតនៅចុងសងខាងនៃថែវ។ នៅចំកណ្តាលស្រះទឹកខាងក្នុងមានសំនង់មួយធ្វើអំពីថ្មភក់មានរាងមូលរបៀបដូចជាអណ្តូងទឹក មានអង្កត់ផ្ចិតប្រហែល៣ម៉ែត្រ។
អាថ៌កំបាំងនៃប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិច ដោយសារបារាយណ៍ទឹកថ្លាព័ន្ធជុំវិញនេះ គឺជាបឹងបុរាណពោរពេញទៅដោយទឹកពេញមួយឆ្នាំ ក្រោយមកវាបានក្លាយជាតំបន់ទៅសម្រាកលេងរបស់ប្រជាជនទូទៅ។ ដោយសារតែឆ្លងកាត់ការជួសជុលកាលពីឆ្នាំ២០១៥ ក្រុមការងារជួសជុលប្រាសាទនៃអាជ្ញាធរអប្សរាបានបង្ហូរទឹកចេញអស់ពីបារាយណ៍ ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការដឹកគ្រឿងនិងសម្ភារៈយកទៅជួសជុល។ បើតាមការអះអាងរបស់លោក ហង្ស ពៅ អគ្គនាយករង អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាទទួលបន្ទុកលើការងារជួសជុលប្រាសាទនេះថា ទឹកក្នុងបារាយណ៍នោះនឹងមានជាធម្មតាវិញក្រោយជួសជុលរួច។
អ្វីដែលពិសេស បារាយណ៍នេះ មិនមែនទាញទឹកតែពីទឹកភ្លៀងទេ មួយផ្នែកទៀតគឺតាមព្រែក តាមស្ទឹង ហូរកាត់នៅរដូវវស្សា។ ឧទាហរណ៍នៅបារាយណ៍ឥន្ទ្រតដាកឬបារាយណ៍លលៃគឺអាងទឹកបាយត្រូវបានរៀបចំឱ្យមានកន្លែងជ្រៅមួយឋិតនៅប្របមាត់ស្ទឹងរលួសនិងនៅទាបជាងមាត់ស្ទឹងនោះហើយបាតរបស់បារាយណ៍មានសភាពជ្រៅទៅៗពីរផ្នែកនៅចុងម្ខាងទៅចុងម្ខាងទៀត។ទឹកដែលគេទុកទុកអាចបើកទម្លាយចេញបានទៅតាមជំរាលធម្មជាតិនៃដីតាមបណ្ដាញនៃប្រឡែងទឹកបន្ទាប់មកកន្លែងនោះក៏ហូរចាក់ទៅក្នុងស្រះធំព័ទ្ធជុំវិញកំផែងប្រាសាទព្រះគោប្រាសាទបាគងនិងប្រាសាទព្រៃមន្ទីរ។នេះបើយោងតាមសៀវភៅ មគ្គុទេសក៏ អាណាចក្រអង្គរ។
សាស្រ្ដាចារ្យ វ៉ា មូរិន ផ្នែកស្ថាបត្យកម្ម និង ជាទីប្រឹក្សានៃក្រសួងវប្បធម៌ ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា «ការសាងសង់ប្រាសាទនៅកណ្ដាលបារាយណ៍ គឺពិតប្រាកដតាមវិធីសាស្រ្ដ តាមយុទ្ធសាស្រ្ដណាមួយ គឺមានពិតប្រាកដ ដើម្បីបញ្ចៀសមិនឱ្យទឹកលិច ហើយយុទ្ធសាស្រ្ដនោះ គឺការវាស់ស្ទង់ ថាបើទឹកឡើងដល់កម្ពស់ប៉ុន្មាន វានឹងរក្សាស្ថេរភាព កម្ពស់របស់វាមិនឱ្យលិចបានឬគេពូនដីនៅកម្ពស់ណា ឱ្យឃើញសម្រស់ប្រាសាទ បណ្ដែតនៅកណ្ដាលទឹក»
តាមរយៈការធ្វើកំណាយនៅឆ្នាំ១៩៣៩ គេបានរកឃើញរូបបដិមាមួយអង្គក្នុងឥរិយាបថផ្ទំ ប៉ុនែ្តជាព្រះវិស្ណុ ស្ថិតនៅប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិច (សព្វថ្ងៃស្ថិតក្នុងសារមន្ទីរជាតិ)។ យោងតាមការបកស្រាយរបស់លោក ជីវ តាក្វាន់ បេសកជននៃចក្រភពចិន ដែលបានមកដល់ទីក្រុងអង្គរនៅអំឡុងឆ្នាំ១២៩៥ បានបញ្ជាក់ថា ប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិចត្រូវបានស្ថាបនាឡើងស្របតាមអត្ថន័យនៃរឿងកំណើតព្រះព្រហ្ម ពីព្រោះតាមដំណើររឿងនេះ មុនការលេចឡើងនៃពិភពថ្មី ព្រះវិស្ណុទ្រង់បានផ្ទំធ្វើសមាធិលើពស់អនន្តៈ បណ្តែតខ្លួនលើផ្ទៃទឹកសមុទ្រ អស់កាលដ៏យូរ។
គួរជម្រាបជូនថា ប្រាសាទមេបុណ្យខាងលិចនេះឋិតនៅចម្ងាយ១១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប នៅលើកោះចំកណ្ដាលបារាយណ៍ទឹកថ្លា ដែលមានប្រវែងបណ្តោយ៨គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹង២,១គីឡូម៉ែត្រ។ ប្រភព៖ Business Cambodia
